Een gezin en een winkel, het is nogal wat ;)!
Na een week herfstvakantie heb ik vanochtend de twee oudste meiden naar school gebracht! Haleluja wat een verademing is het toch weer even als ze weer naar school zijn. Begrijp me niet verkeerd hoor ik heb genoten van de vakantie, maar ik ben ook altijd weer blij als ik wat achterstallig werk kan inhalen zonder ondertussen politie agent te spelen....
De kleinste is gewoon thuis en deze ochtend om 9 uur zouden we de website gaan overzetten naar een betere versie. Met filters, mooie plaatjes, betere maatweergave, etc. Ik dacht ik zet haar mooi met een koekje voor de iPad en dan is het zo gepiept. Ik ben serieus al 100 keer opgestaan om haar van de vensterbank af te halen, stiften af te pakken, de inhoud van de vuilnisbak weer terug te leggen en ga zo maar door.
Lekker zo'n werkend moeder bestaan. Ik werkte natuurlijk altijd al met mijn webshop, maar eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik dat meer deed om de tijd tot de winkel vol te houden. Ik wist dat ik alleen een winkel kon openen met een naam dus dat was meer voor de vorm. Echt veel geld heb ik er nooit mee verdiend, in tegendeel zelfs, ik heb er een hoop geld bij moeten leggen om ervoor te zorgen dat ik het tot de winkel zou redden. Dus echt gewerkt heb ik met vlagen maar niet constant. De vijf jaar voor de webshop was ik gewoon thuis als moeder, onze oudste dochter werd ziek en we besloten dat ik er was om voor haar te zorgen. Dat was goed en fijn maar dat zorgde er ook voor dat ik alle tijd had om boodschappen te doen, te wassen en strijken, te poetsen, thee partijtjes te organiseren en uren door de Hema te struinen...
En nu? Nu moet iedereen in ons huishouden er even aan wennen dat deze mama niet meer altijd beschikbaar is. Niet alleen deze mama maar ook deze vrouw overigens... De koelkast is niet vanzelfsprekend gevuld, de onderbroeken liggen niet standaard netjes opgevouwen in de kast en het huis is verre van schoon en netjes. Oh en ik lig ook niet elke avond in mijn mooiste pakje op de bank klaar om mijn man te verwelkomen, heb ik overigens nooit gedaan hoor haal je niks in je hoofd... Maar soms lijkt het alsof dat de norm is tegenwoordig...
Wat ik wel heb? Een enorm mooi en gelukkig gezin, wat niet altijd blaakt van gezondheid maar nu toevallig wel even. Een team en een stabiele haven waar we alle vijf thuis komen en er voor elkaar zijn hoe groot of klein we ook zijn. En ja mijn kinderen zijn soms liever bij oma, en ja mijn man valt doorgaans om 19 uur 's avonds op de bank in slaap en natuurlijk horen de buren ons ruzie maken op zijn tijd, maar zonder deze kanjers had ik mijn winkel nooit geopend...
Misschien moet ik wat minder op ze mopperen en wat meer van ze genieten op z'n tijd... En vanavond als ze in bad zitten, vouw ik weer wat onderbroeken op zodat ze morgenvroeg niet op mij hoeven te mopperen...