Soms loopt het even anders dan je vooraf hebt gepland of gehoopt. Soms loopt het zó anders dat je even moet gaan bijsturen.
We waren precies 80 dagen open toen ik een vreemd en verontrustend telefoontje ontving. 80 dagen, eindelijk alles een beetje op z'n plek gevallen. We waren helemaal blij met alles wat er gebeurde, totdat ik dat ene telefoontje ontving op een, wat leek, normale woensdagmiddag.
'Of ik de eigenaresse ben van het rebelse kinderkleding winkeltje in Vught? Ja zeker dat ben ik, maar ik ben net druk met mijn kinderen, kan ik later even terugbellen?'
Aan de andere kant van de lijn zat niet echt een enorm vriendelijke en empathische meneer. Ik kon wel terugbellen maar dan wel binnen het uur, én voor de duidelijkheid kreeg ik nog even een en ander mee om over na te denken binnen dat uur, ik had tenslotte helemaal niks te doen met mijn rebelse kinderkleding winkeltje...
Of ik wel wist dat ik met mijn winkelnaam inbreuk maak op de IP rechten van een al bestaand merk. Of ik wel wist wat me dat zou kunnen gaan kosten. En of ik wel wist met wie ik het genoegen had.
En terwijl ik dit aanhoorde, zag ik mijn ene kind bovenop mijn andere kind springen en mijn derde kind bovenop de vensterbank klimmen. Ik voelde paniek, ik voelde verbazing en bovenal heb ik een enorm vervelende nasmaak overgehouden aan dit gesprek. Hadden mijn kinderen net even pech dat ze juist nu op elkaar aan het springen zijn...
Nadat de verbinding was verbroken was ik even in de veronderstelling dat ik voor de gek werd gehouden. Je weet wel zo'n gesprek waarin ze je oplichten en geld aftroggelen. Het was heel vreemd. Ik heb de mensen om mij heen om advies gevraagd en eigenlijk kwamen we allemaal unaniem vrij snel tot de conclusie dat het heel raar was. Dat ik moest vragen om een en ander via de mail te krijgen, iedereen kan je tenslotte wel opbellen en van alles zeggen.
Het werd nog raarder toen ik vroeg om een e-mail, die kreeg ik namelijk niet. Als ik dingen op papier wilde dan kreeg ik ze via een advocaat. En de rest kunnen jullie wel invullen natuurlijk. Die brief die kwam, en dat was een nog minder vriendelijke en een met weinig empathie gevulde boodschap. Ik moest betalen, mijn naam veranderen en snel ook én als ik dat niet deed dan zou er een rechterlijk proces volgen.
Ik zou willen dat je stinkend rijk werd van een kledingwinkel, maar dat is niet zo. Ik had net mijn eerste investeringen allemaal kunnen betalen én kreeg weer een beetje lucht. En toen kwam dit, ik had dus geen spaarpot op de plank staan en na een korte inschatting bleek dat ik dit zo snel mogelijk wilde schikken. Enerzijds omdat ik het financieel niet kan opbrengen en anderzijds omdat ik onder nogal wat hoogspanning kwam te staan en er geen fijner mens van werd.
Dus schikken it was... Een advocaat in de arm genomen, dat is overigens even schrikken want die hebben een uurtarief waar ik 6 maanden voor moet werken. Er hing me een schadeclaim boven mijn hoofd van een bedrag met 4 nullen, ik sprak ineens meer met mijn advocaat dan mijn man (en alle minuten tellen) én ondertussen had ik te maken met een 'tegenpartij' die veel groter, vermogender en veel minder aardig zijn dan ik had gehoopt.
En bijna 4 maanden later is het zo goed als afgerond, ben ik zwaar blut en heb ik mijn eerste salaris nog steeds niet gehad, heb ik een nieuwe naam bedacht voor mijn winkel, heb ik 6000 tasjes met de oude naam erop weg kunnen gooien evenals alle stickers en kaarten én heb ik een heel bijzonder iets geleerd. En nee dat is niet om van te voren te checken of je een naam wel mag gebruiken voor je onderneming, want dat had ik gedaan dus dat is weer een ander verhaal ;)!
Ik heb geleerd dat ik met mijn 90 vierkante meter in Vught off all places en veel minder geld dan degene die mij heeft neergehaald altijd weer op kan staan, dat ik het vermogen heb om weer opnieuw te beginnen onder een andere naam, die eigenlijk precies lijkt op de eerste naam. We gaan de grens over, we gaan internationaal, we gaan lekker door met waar we mee bezig waren want we zaten op zo'n goed spoor! En met vermogen bedoel ik geen geld, want mijn geld heeft die ander, maar ik bedoel wel dat ik in staat ben om met mijn 'rebelse kinderkleding winkeltje in Vught' de wereld te veroveren want dat is precies wat we vanaf nu gaan doen.
En ik hoop dat jullie ons daarmee willen helpen. Want dit valt of staat met jullie. De kassa moet gaan rinkelen om ervoor te zorgen dat we alles kunnen betalen. En weet je geld is ook maar geld, dat is er zat in de wereld. Ik hoop dat de tegenpartij dat ook eens gaat ervaren, want als je iemand zover wil uitkleden nadat ze net 3 maanden open is dan kan je nog wel vermogend zijn maar heb je weinig vermogen om een fijn mens te zijn denk ik.
Ik zie jullie dan ook heel graag weer terug bij KOOKABURRA!
Het mooiste wat je kunt worden ben jezelf!
Liefs,
Anne